و در ادامه ی هتل آتلیه...
: Room Of Earth & Fire
برای درک این اثر هنری،کافی ست نگاه مخاطب بر پوشش دیوارها،سقف و کف اتاق بلغزد تا در میان مسیرهای شکسته شکسته ی سفید و قطعه های بزرگ و کوچک سفال،درهم آمیختگی آتش و خاک را حس کند.زبری و صافی این پوشش و نامنظم چیده شدن قطعات سفال،از چیرگی حس تکراری شدن فضای اتاق،بر ذهن مخاطب می کاهد.
این فضا،پوسته ی چندپاره ای ست که کیفیت یکپارچگی و از هم گسیختگی را با هم دارد.در عین تکه تکه بودنش و احتمال نفوذ هر طرز تفکر مانوس و معمول بیرونی،اثری از دنیای خارج از این اتاق را در آن نمی بینیم.تنها تختی در بالای اتاق وجود دارد و صندلی ای در پایین اتاق و البته اگر می توانیم آن را صندلی بنامیم به دلیل تلاقی شکل نامنظم آن با تصاویر تمامی صندلی هایی ست که در ذهن مخاطب، در هم ریخته و نامرتب،وجود دارد و گویی،این شیء بازتاب دریافت کهنه ی مخاطب از صندلی ست که در فضایی نو و بی وجود خط فکری خاصی،در قالب واقعی خودش متجلی شده است.
قطعات سفالینی که پوسته ی درونی فضا را می سازد و در لامکان جلوه دادن آن نقش بازی می کند،ساخته شده به دست افراد بومی همان منطقه ایست که هتل در آن قرار دارد.همان خاک منطقه و آتش،این امکان را میسر می سازد تا ذهن مخاطب در خلا فضایی از پیش تعریف نشده و نو،غوطه ور شود.
این اتاق توسط هنرمند زیر طراحی شده است:
Luigi Mainolfi
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر