۱۳۸۵-۰۷-۱۴

jOeL mEyEroWiTz





تنها آن لحظاتي كه مي ايستي و به اطراف نگاه مي كني، مسير معنا مي يابد.
تنها در آن بازه ي زماني كوتاه، كه حس مي كني جاده به هدف ختم نمي شود، بلكه در درون هدف در حال حركت است.
كنار مي ايستي و به خواب زيبايي كه جاده در دل آن پيچ مي خورد خيره مي شوي.