می گویند در یک روز معمولی، نقاشی جوان به همراه دوستش تصمیم می گیرند
تا به سینما بروند. آن ها شیفته ی این هنر نوپا، قدم به سالن سینما می گذارند، اما
زمانی که تماشای فیلم های صامت و کوتاه سیاه و سفید تمام می شود، نه دیگر آن روز،
معمولی است و نه آن دو، نقاشانی مانند دیگران! بناست تا در آن سالن تاریک، الهه ی
هنر بر هر دوی آن ها لبخندی بزرگ و جاودانه بزند و در گوششان زمزمه کند: شما قرار
است سرآمدان جنبشی نوین شوید!
پیکاسو و براک، هرگز در عمر خود تاثیرپذیرفتن شان را از هنر سینما
تایید نکردند، اما دلایل بسیاری وجود دارد که نشان می دهد اولین جرقه های شکل گیری سبک
یکتای کوبیسم، در همین سالن های تاریک سینما زده شد. زمانی که پیکاسو و براک، جلوه
گری پرسپکتیوهای متفاوت تصاویر متحرک بر صفحه ی دو بعدی نمایش را همچون وحی،
دریافت کردند و این ویژگی را پایه و اساس آثارشان قرار دادند.
Aficionado (1912) - Georges Braque
تصور بر این است که میان نقاشی و سینما، بیشتر این سینماست که وام دار
نقاشی است و شکی در این نیست. اما آن نادر لحظه هایی که نقاشان بزرگ در برابر
جادوی سینما تسلیم شده اند، نمی تواند لحظه هایی عادی باشد. همچنانکه اگر حقیقتاً
پیکاسو تحت تاثیر سینما، پیکاسو شده باشد، باید در حد و مرزهای عظمت سینما تجدید
نظر کرد.
در این میان، شاید از بهترین و درخشان ترین نمونه های تسلیم شدن یکی
از رب النوع های نقاشی قرن بیستم در برابر سینما، بتوان به سالوادور دالی اشاره
کرد! کسی که بسیاری از کارگردانان بزرگ سینما مانند لوئیس بونوئل را شیفته ی
خلاقیت های بی پایانش کرده بود.
و آن نادر لحظه ای که دالی در برابر سینما خلع سلاح شده، در فیلم
متروپلیس، شاهکار فریتز لانگ رخ می دهد. جایی که لانگ برای به نمایش گذاشتن فوران عطش تماشاگران رقص قهرمان زن فیلم، ترکیبی گیج کننده از چشم های خیره را در برابر
مخاطب می چیند.
Metropolis ( 1927)- Director: Fritz Lang
و دالی تسلیم این تصویر می شود و هجده سال بعد، تاثیر عمیق این تصویر
در یکی از شاهکارهای دیگر سینما، در نهایت کمال و قدرت، امکان بروز می یابد. سکانس
رویا در فیلم طلسم شده ی هیچکاک، جایی که ما در رویا/کابوس قهرمان داستان پرسه می زنیم. رویایی که هیچکاک برای برپایی اش از جادوگری به نام دالی کمک می گیرد و چه
فرصتی بهتر از این تا دالی بتواند شیفتگی اش را به عظمت سینما، به بهترین شکل به
نمایش بگذارد؟
Spellbound (1945)- Director: Alfred Hitchcock- Set Designer: Salvador Dali
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر