MoUnT WiLLiaMsOn

طبیعتی که خشن و بی پروا ،بکر و پاک از جای پای جهالت آدم های آخر هفته، در مسیر روشن کائنات، به هستی خود ادامه می دهد، تنها می تواند در نگاه انسل ادمز ، رام و بی خطر جلوه کند. آنچنان که در این عکس، انسل ادمز ، تجربه ی ذهنی کاملا متفاوتی را از واقعیت کوهستان ویلیامسن ، به مخاطبش عرضه می کند.چیزی که با دیدن این عکس به ذهنم هجوم می آورد،پروسه ایست که ادمز طی می کند،دقایقی که آرام و صبورانه پشت سر می گذارد تا زاویه ی تابش آفتاب از میان کوه ها،بر روی سنگ ها و حضور ابرها،فرم و تلفیقشان با درخشندگی نور، لحظه ای کمیاب را بیآفریند. لحظه ای کوتاه که چهره ی طبیعت ویژگی همیشگی خویش را بازتعریف نمی کند،بلکه پدیده ای ناشناخته می شود تا راه رام کردن خویش را پنهانی برای ادمز روشن سازد.