این پروژه برای "شوئی یوه" ، مجالی بود تا تمایلش را به « نظام های محیطی» نشان دهد. طراحی سال 1980 او برای این فضای مسکونی، در ناگاساکی شی در ژاپن، در تلاش بود تا دیالوگ میان طبیعت و ساختار را در جهتی نو توسعه دهد.
"یوه" عقیده داشت که تکنولوژی مترقی صنعتی با پیروی کردن از فلسفه ی طبیعت، می تواند به پیشرفت های چشمگیری دست یابد. وی در این پروژه سعی دارد تا این طرز تلقی را در متن تمرین های معمارانه اش آشکار ساخته و به مرحله اجرا برساند.
"یوه"، این خانه ی 125 متری را به سه بخش کلی تقسیم کرد: یک فضای عمومی در بخش شرقی، یک فضای خصوصی در بخش غربی و یک نورگیر شیشه ای احاطه شده در میان دو فضا.
او برای ایجاد نوعی حس پیوستگی در میان فضای داخلی و خارجی، به این نتیجه رسید که تمامی کف بنا را حتی در بخش نورگیر، با کاشی های سفید بپوشاند. این کار وی سبب شد تا ساختار بنا در متن سایت به راحتی جا باز کند و جزئی از محیط محسوب شود.
"یوه"، در طول شیب طبیعی سایت، مسیری با ساختاری پلکانی طراحی کرد تا حس نفوذ و گستردگی فضای محیطی،به داخل بنا،را افزایش دهد.این مسیر از داخل اتاق نشیمن می گذرد و وارد نور گیر و سپس وارد اتاق خواب و در آخر وارد حیاط پشتی بنا می شود.
ادامه دارد...
عکس ها
________________
مترجم: افروز نبوی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر