در باغ آینه

به هر چیزی که آسیبی کنی، آن چیز جان گیرد

چُنان گردد که از عشقش بخیزد صد پریشانی

مُرَوَّح کن دل و جان را، دلِ تنگ پریشان را

گلستان ساز زندان را، برین ارواحِ زندانی

مولانا