دلم شبی را می خواهد در یک باغ. گرداگرد، سروها و بید مجنون ها.
بوته های گل در پناهِ تنه ی درختان. ماه بتابد بر برگ ها و گلبرگ ها.
بوته های گل در پناهِ تنه ی درختان. ماه بتابد بر برگ ها و گلبرگ ها.
و من در این میان، نشسته بر سکویی آجری، تماشاگر این منظره.
در پس زمینه، صدای گذر آب از جویی باریک و دور، دور تا دور
باغ بر سکوتِ شب حریرِ لطافت ببافد.
و عطر چای و هل که با نسیم بپیچد لا به لای شاخه ها، موهای
من، خوشه های گل و قطره های معلق ِ آب از فواره ای دور.
از خنکای شب کمی سردم باشد و چای نیمه داغ گرم ام کند.
از خنکای شب کمی سردم باشد و چای نیمه داغ گرم ام کند.
درخشش ساکت و ملایم باغ در شب.
و من، شاهد این همه.
و من، شاهد این همه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر