۱۳۸۵-۰۷-۰۲

غزل خورشيد




يك كودك. كودكي كه بي هيچ دليل آشكاري از بازي كردن باز مي ايستد و به يكباره رخساره اش رنگ مي بازد و بي حركت مي ماند و خاموش مي شود... و ديگر كاري جز خنديدن نمي كند.







كريستين بوبن
رفيق اعلي
پيروز سيار


۱ نظر:

ناشناس گفت...

http://aycu40.webshots.com/image/2639/1667131549277871835_rs.jpg