آستاره
۱۳۸۵-۰۷-۰۲
غزل خورشيد
يك كودك. كودكي كه بي هيچ دليل آشكاري از بازي كردن باز مي ايستد و به يكباره رخساره اش رنگ مي بازد و بي حركت مي ماند و خاموش مي شود... و ديگر كاري جز خنديدن نمي كند.
كريستين بوبن
رفيق اعلي
پيروز سيار
۱ نظر:
ناشناس گفت...
http://aycu40.webshots.com/image/2639/1667131549277871835_rs.jpg
۱۳۸۵/۷/۸, ۱۹:۵۳
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۱ نظر:
http://aycu40.webshots.com/image/2639/1667131549277871835_rs.jpg
ارسال یک نظر